Соф ҳавога инолмай сочилиб ҳар ён, Заминга тўшалиб ёғар оппоқ қор. Кўнгил ҳавосига фикр ёғганда беун, Ташбеҳи озорсиз, сирри беғубор. Қор парчалар шаклига мафтунман, ҳайхот, Ўхшаши йўқ нақшчалар учар нозланиб. Капалаксимон ўйлар қоққанда…