Шарпа

У бир дам сокинликка чўккиси келди-ю, бошини сояга буркаб олган эди атрофида шарпалар пайдо бўлганини ҳис этди. Гўё, одамсифат шарпаларнинг кўланкаси юрагига пайпаслаб-пайпаслаб кираётганга ўхшарди. Соя қуюқлашган сайин аянчли ғулу ортиб кўнглини ваҳима чулғаб борарди. Афсуски, таниш шарпалар зиён-заҳматга тўла туман каби қалбини қамраб олаётганини сезиб турарди. Ўзлигидаги ҳохиш-ихтиёр арқонини тинимсиз тортқилаб, қўл- оёғидан юлқиб олишга уринишарди, улар. Хаёллари тизгинсиз ва тийиқсиз ҳолатда тўзғий бошлади. Хаёлот тасвирларини тасаввур қилишга уринди. Йўқ, бари бефойда, йўқлик ва йўқотиш чизгилари изи гоҳ-гоҳида яққол намоён бўларди. Чалкашиб кетган шуури кўнглини сиқиб безовта қиларди. Аҳён-аҳёнда тушкунлик гирдобидан юлқиниб чиқишга уринарди, бироқ заифлашган иродаси панд берарди. Энг ачинарлиси, у қачонлардир бу каби шарпаларнинг кўнглига руҳсатсиз кира олишига изн бериб қўйган. Ўз ожизлигини ўзи англамагани сайин шарпалар уни енгиб, кучдан толдираверади. Кўнгил оламини риё эгаллаб олган сайин охир-оқибат зулумот зиён етказмасин, дея хавотирга тушди. Ўзи шарпага айланиб қолишдан қўрқа бошлади. Қоронғулик қоплаган кўнгил уйига шамчироқ ёқмоқлик фурсати етмади-ми?! Фитна қўзғовчи фикрлардан узоқ-узоқларга қочиб кетгиси келди. Фақатгина ўй-хаёлни тозалаб, фикр қирраларини поклаб шарпалар бўяётган хотирот чизгиларидан фориғ бўлмоқлик сари қадам ташлаш мумкиндир, балки.
Муслима Ҳамроз
29.12.2024 йил