Уммон чаяр ўз-ўзини самога боқиб, Совуқ қотган дийдасида сирғалар булут. Ҳаво учар майда-майда қорпарча тақиб, Қуёш тиғи тафтишлари бўлгайми унут. Оппоқ қорни соғиндингми, беғубор қорни, Қалбга ёққан қорни дея қийнама ёрни! Зумрад осмон…