Атиргул ишқида дилим қонагай, Ёқутдек товланиб бағрим тиғлайди. Юлдузсиз осмонда туним қорайгай, Бир алвон чўғ излаб юрак йиғлайди. Қип-қизил атиргул бўйи қийнагай, Соғинч изҳорига сўзсиз боғлайди. Баргида гулоби қоним қайнагай, Жом тўла, кимлардир…