Қизариб кетяпти япроқнинг кафти, Бегона баҳордай қизғанар мезон. Бағримни куйдирса аланга тафти, Ўт олиб ёнади сочилган хазон. Зардоби қон қусар қуёшнинг кифти, Баргларнинг бандига юрагим ларзон. Сарғайиб боқади тоқатнинг жуфти, Жафокаш туйғулар эмасдир…