Оғриқдан оғриққа кетяпман нечун, Жисму жаҳоннинг қийноқларида. Сирқираб кўчади дарднинг титроғи, Вужуднинг тобланган қайноқларида. Оғирроқ эканми эзар ҳаволар, Бўронли кўнглимнинг яйдоқларида. Дард расмин чизади ҳатто камалак, Булутлар оғринар адоқларида. Кўза синмасин деб жонимиз…