Қай манзиллар чорлайди, йўлга тушаман, Куз охирлади бугун, кетяпти қаён? Бор бисотин совуриб инкор этарми, Турткилаб тургандайин йўлларда исён. Боқ, парвоз этаётир куз сузган осмон. Ҳамқадам боряпман-у томонлар чаппа, Ҳеч ўзиб кетолмайман, қийнайди…

Ана довот, мана тайёр бир қалам, Мониторга боқсанг қалқиб чиқар сўз. Тасвир жимирлайди, сафланар ҳарфлар, Нурланиб турганда порлаб кетар кўз. Ахборот денгизи чайқалиб турар,    Тўлқинга айланиб ҳар дам сузсанг-чи, Нурқалам тафтида дилроз…