Руҳият

Руҳу тан жон бақо сийратига боқ,
Инсон руҳияти нақадар жумбоқ.
Руҳият омонат, хушёр бўл ҳар чоқ,
Қора ғуборларга парда бўл, қабоқ.

Руҳиятга нега хушомад ёқар,
Ажаб, жонни танқид аридек чақар.
Кимларнинг иймонин шайтонлар йиқар,
Разолат қутқуси кўнглига юқар.

Нега ёмонликнинг осон йўллари,
Жонин койитишни истамас руҳлар,
Нега калта эвоҳ, виждон қўллари,
Кимларда ор-номус нафснинг қуллари.

Ғийбат бергайми ҳеч аъло кайфияит,
Йўқ, юксакроқ, уқсанг гар маънавият.
Комил инсон қилар покиза ният,
Билки, руҳиятни суяр орият.

Инсон табиати- мижоз мўъжиза,
Мисоли дев-парили сеҳрли кўза,
Яхши-ёмон хислар бўлурлар изза,
Посангисин Аллоҳ измидан изла.

Эзгу руҳиятга иста эришмоқ,
Таҳлиллар керак ўзликка бироқ.
Ўзинг феъл-атворинг қила ол сўроқ
Мустақил тафаккур мисоли чироқ.

Ҳеч ошно бўлмагин ёмон йўл билан,

Тийракроқ суҳбат қур ўнгу сўл билан.

Қадрият йўлида хизматга шайлан,
Руҳият яхшилик, покликка айлан.

Муслима Ёдгорова