Қачондир…

Сенинг пешонанг шўр, менинг кўзёшим аччиқ,
Тўкилиб тугамас дунёнинг ғами.
Сенга борар йўллар ғорнинг оғзидек очиқ,
Борлиқни заҳарлар қайғунинг таъми.

Сенинг кўзларинг нам, менинг қалбимда уммон,
Тўфонда чилпарчин
бўлганми сабри.
Сочилиб кетади хасдайин гумон,
Аламдан титрайди
қирғоқнинг лаби.

Сенинг қўлларинг мушт, менинг ҳовучим тўлиқ,
Дун-дунё улғаяр тўлдириб камин.
Кетсам, бораверсам, манзил чорлагай аниқ,
Қачондир яшариб кетади замин.
Муслима Ҳамроз
05.03.2025 йил