Меҳринг

Соғинган кўнглим-а, йўлга чиқади,
Туртиниб, суриниб боради сарбоз.
Меҳринг водийсига етиб борарми,
Олис йўлларида қаҳрабо андоз.

Онажон соғинчни кўнгилга юклаб,
Ёзаверсам қанча тўлгайдир қоғоз.
Бардошни бўйича мардона тиклаб,
Тупроққа санчолсам унади қийғос.

Изласам изларинг, шамоллар тингай,
Кабутар ку-кулаб йўллайди овоз.
Меҳринг сийратжамол, кўксимда ёнгай,
Парвона айланиб чизади парвоз.

Изоҳ: Сарбоз – (форсча) бош ва ўйнамоқ сўзларидан олинган, аскар маъносини билдиради;

Қаҳрабо – сарғайган, заъфарон.

Муслима ҲАМРОЗ
20.08.2025 йил