Дил мактублари

(Эгиз шеър)

Ишқ шаробин ичганмисан ўртаниб, қониб,

Дил дардини туйганмисан безовта бўлиб.

Сархуш олов оташида  ловуллаб ёниб,

Куйдирдингми бир кўнгилни ҳузъуга  тўлиб.

Ич-ичингга киролдингми ўзингдан тониб,

Ишқ шаррори тўзғимасин шуъласи сўниб.

Бағрингда ишқ-муҳаббатнинг кўзлари тиниб,

Ҳар кўнгилни инжитмасин дилхушга  йўйиб.

***

Сен бошқа кўкламда яшаяпсан, мен эса бошқа,

Гар, вақтнинг йўллари йироқ, ортда ҳориган йиллар.

Яшнаган очунда гуллаб, ошиқ боқасан ишққа,

Менинг қалбимни-чи тоғли сўқмоқ озори тилар.

Ҳайрат-ла боқаман, сен интиқсан сурурли машққа,

Нотаниш баҳордек тиллашар ҳар бегона диллар.

Сен боғдасан гуллар аро, мен-тоғларга яқин,

Сенинг гулгун қалбинг гўзалликка мафтуну шайдо.

Эҳ-ҳе, дилдан тошган туйғуларинг қайларга оқин,

Шундан хаёлотинг кўчкилари бўлгайми пайдо?!

МуслимаҲамроз

28.04.2023 йил