Кўнгли ғорга айланган

Ним қоронғу хонада дарпарда юки оғир,
Ҳавонинг нафаси ҳам хўрсинади буғилиб.
Шу макон ўлчовида унинг борбуд олами,
Вайрона дунёсига яшайверар сиғиниб.
Хаётнинг шуъласига
яшолмайди йўғрилиб.

Ўз ғамига кўмилиб кўнгли ғорга айланган,

Ёруғ олам бегона, ўксинади мунғайиб.

Дилдаги қусур боис беморлик хонанишин,

Ичида бир маҳлуқ бор, кўзларида нурғойиб.
Эссиз кўнгил мулкида топилмас чўғ ғаройиб.

Хонасида изғийди хавотиру васваса,
Нур кирмаган кўнгилдан иймон қочгайми мағлуб.
Қафас ичра бандими хаёл тутқун, учолмас,
Руҳияти зимзиё тун кўради гоҳ ғуруб.
Яшаш завқи бегона кун кўради бир ғариб.

Ўз ғамига кўмилиб кўнгли ғорга айланган.

Муслима Ҳамроз
04.05.2025 йил
Изоҳ: ғуруб-қуёшнинг ботиш пайти