Дард фалсафаси
У келди изтироб дунёсига, қийноқлар маконига. Кўзларида азоб учқун сочади, қулоғида шовуллайди оғриқнинг саси. Азоб унинг танидан жонига, жонидан руҳига, руҳидан ақлига тўлқинланиб гоҳ кучайиб, гоҳ сусайиб кўчаверади абадул-абад. Санчиқлар санчилар найзаси ўткир, борлиғини илма-тешик этаверади ва ўша туйнуклар орқали қайғу нолаларини чалаверади. У эса қувонч излайди ҳар бир ноладан, хушнудлик кутади, қани эди шодиёнага тўла дунё ўз эшиклари зулфинларини оча қолса-чи.
Аммо, изтироб кавлайди қалб ҳандағини, чуқурлик инграйди тубсизлик қаршисида. Оғриқ рангида унинг сомон ранги ҳам. У келди ғам юкидан елкаси яғир, қуёш яраларини бадтар куйдиради, жизғанак бўлмоғи тайин. Ахир у илиқ меҳрга ташна, умидвор, қани эди қалб мулки яхшиликка лиммо-лим тўлаверса-ю симиришдан чарчамаса.
Даво истаб тоғларга тирмашди, бироқ олов пурковчи лавалар каби оғриқ сизиб чиқди. Тоғларнинг ҳайбати шафқатсиз, сира дармон йўллашни истамайди.
Дарёда сузаверади тинмай тўхтаса, тўлқинлар исканжасида азоб тубига чўкмоғи мумкин. Қани эди тўлқин ҳимматга айланиб сафо уммонига чорласа.
Само бошини қисаверади, дунё торлигини намоён этгудек. Дардчил борлиғи яйраб ўйнаётган кенглик бағрига сингиб кетолмайди. Шунда дарду ҳасратлари дунёларга сиғмайди.
Товони тупроққа ботмайди, излари сакрайди санчиқ зўридан. Қочмоқ бўлиб кирган қалъаси парча-парча бир гўша, гўё қалб синиқларидан бўлгандек барпо. Унда хурсандчилик қаҳқаҳаси садолари синаверади, бўлакларга бўлиниб.
Ингради зилзила тангриси каби, зил кетди илинжнинг тугунларига. Уқубатдан безиган дил омонликнинг қадрига етмоқ истайди.
У келди оғриқ унда яшаши учун, қийноқларга ўсал бўлмоқлик учун. Беҳолликка суянса илинжлар ҳам қулайди. Қийноқлар саҳросида азоб довонидан соғ-омон ўтмоқлик мушкул. Булутлар бошига нажот бўлиб ёғмоғини истайди, лекин истаклари ночор боқади. Қудуқдаги сувдек кечими йўқ, дард чиқиб кетолмай ҳасратга айланади.
У ўз дардига ташҳис излаб қалб дунёсини кезди, қиёслади, хушёр тортди, саралади, гиёҳлар илмини излашга тушди. Ўз қалбига ҳамроҳлик йўлини тутди. Ниҳоят у кетди, дарддан фориғ бўлмоқлик умидини қалбига тугиб!
Муслима Ёдгорова 8.07.2019 йил
