Ҳикмат ўчоғи (бадиа)
Оловнинг бошида тутун буралиб ўрлайди, пойида кул қизийди, шундан-ми олов ва ўчоқнинг суҳбати қизигандан қизийди. Олов оташи туфайли ўчоқ тобланади, тинмай тобланаверади, пишавериб ҳаттоки ғаройиб тарзда туси ҳам ўзгариб боради. Аслида олов ўчоғининг қуввати-ю тутатқиси сири нимада?
Ёниб битмоқ ва шамолга соврилмоқ ўтиннинг қисмати. Ёнаётиб чарс-чурс инграйди, гуриллаб куй чалади, атрофга ёруғлик таратиб ўз дунёсига сокин боқишни истайди. Ўз шуъласида адл сийратини кўрмоқ истаб ял-ял товланади. Куйган бағрини яна ва яна ёқаверади, ёқаверади.
Оташкурак эса синов дардини шафқатсизларча зўрайтиравериб қайноқ илинжларини тўзғитиб юборади. Шунда гирдобсимон даҳанида ҳаво симиради ва ҳаволаниб қаддини тиклайди, ўчоқ деворларини қучиб силайди, сийпалаб ўзи учун макон кенгликларини топишга интилади.
Ўчоқнинг истаги гуриллаб ёнмоқ, тизгинсиз олов сеҳрига инонмоқ, совуб улгурган кулдан тонмоқ. Дунё ўчоғида ҳаёт қайнайди, қалб ўчоғида эса ҳикмат.
Муслима Ёдгорова 8.04.2020 йил
