Хотиржамлик-инсоннинг ички бойлиги

Биз олам бағридаги туташ чамбарак ичида тириклик зарралари мисоли сочилганмиз. Яратганнинг амри ила тарих ғилдираги ўз маромида ғилдирайверади, баъзида тасодифий фалокатлар рўй бериб, дунёни ларзага солади.

Аслида ҳаётнинг ҳар бир лаҳзаси синов. Хурсандчилик онлари ҳам, оғир мусибатли дамлар ҳам биз учун қаноатимиз, сабримиз, тоқатимиз имтиҳонидир. Барчани ташвишга солган вирус инфекцияси хуружини енгиш учун туну кун оғушида уйда қолмоқ энг мақбул иш ҳисобланади. Ана шундай пандемия пайтида Шайх Оиз Ал-Қарнийнинг: “Уйинг сенга кенг бўлсин!”, деган сўзлари барчамиз учун мададкор бўлмоғи шубҳасиз.

Хўш, ўз уйини кенг ҳис қилмоқ учун инсонда қандай хусусиятлар мужассам бўлмоғи лозим? Энг муҳими инсонда кўнгил хотиржамлиги ва осойишталиги ҳамда бағрикенгликнинг муқим топганлиги. Чунки, хотиржамлик-кишининг ички бойлиги ҳисобланади.

Карантин давридаги яккаланиш жараёнида ўзни ёлғиз, яъни хилватда ҳис қилган киши эзгу фикрларни ўз онгида жамлай олади, зеҳни ойдинлашади, тозара бошлайди. Барча-барчага ўзига хос узлат ва хилват фурсати тақдим этилганлиги рост. Узлат деганда чекиниш тушунилади, хилват эса хаёлан Аллоҳ ёди билан ёлғиз қолмоқликдир. Инсоният соғлигига катта хавф солиб, таҳдид қилаётган бошвоқсиз “унсур”дан узлат қилиш илинжида оломондан, унинг ғавғосидан, қусурларидан, қалбга ғулу солгувчи йиғинларидан узлатга чекиниш нақадар оқилона тадбир.

Кўнгилни бузгувчи иллатлар бўлмиш жоҳилликдан, ёмонликдан, бекорчиликдан, фитна ва ғийбатдан фориғ бўлиш йўлларини излаш фурсати етгандир, балки. Узлат ва хилват чоғида фикрларни жамлаш орқали кўнгил хотиржамлигига эришиш, китоб ўқиш орқали ҳикмат дурдоналарини қалбга жо этиш имкони мавжуд. Уйда қолиб ўз қалбингиз билан яхши сўз ва амаллар рўёби ҳақида пинҳона суҳбат қуринг. Ички оламингиз қай аҳволда эканлиги ҳақида ўйлайдиган, уни жаҳолат ғуборларидан тозалайдиган, ўз нафсингиз ёмонликларига қарши курашга кўнгилни чорлайдиган пайтни ғанимат билинг. Унда ўз-ўзини тарбиялаш мезонлари мавжуд. Бу ўткинчи дунё алдовлари тузоғига тушмаслик, мусибат ва қийинчиликларга сабр-тоқатли бўлиш, кам гапириб соғлом ақл-идок фикратига амал қилиш, жон ва танни ҳар турли иллатлардан асраш орқали умидбахш нур қувватини қалбан ҳис қилмоқлик ҳар биримизга насиб қилсин.

Уйда қолиб зерикмаслик чоралари бисёр, китоб мутолааси, телекўрсатувлар томошаси, ижод ва ҳунар илҳомларидан баҳраманд бўлиш, жисмоний машқлар билан шуғулланиш сингари ишлар ўз қўлимиз ва ихтиёримизда. Инсон ҳар қандай шароитда ҳаракатдан, меҳнат қилишдан тўхтамайди. Бу дунёда ҳамма нарса омонат, ҳар тун ўтиб, ҳар кундуз келади, булутлар шамолда сочилиб, қуёш саҳий нурларини ер юзига ёяди. Офтоб зиёсини сочаверсин, ҳар биримиз умид ва ишончни доимо қалбимизга тугиб яшашдан толмайлик. Уйимиз ҳам, бағримиз ҳам мўл-кўл кенгликда ёруғ оламимизга айлансин.

Муслима Ёдгорова   14.04.2020 йил