Ёз

Ҳислар қайнамоқда қалб қумғонида,
Жўшаётган сўзлар тошгайдир маҳзун.
Ҳансираб, инграйди қирқ фиғонида,
Кунларнинг манзили узундан узун.

Илиқ хаёл йўллаб ёзнинг тафтига,
Бўлгум хумор тўкин тароватига.
Меҳримни тутолсам иссиқ кафтига,
Эврилсам минг ёзнинг ҳаловатига.

Саратон ўчоққа олов қаласа,
Майса терлайвериб, димиқиб кетгай.
Сув истаб илдизлар тупроқ яласа,
Иссиқлик тобига маломат етгай.

Салқинлик буғ сочар офтоб тиғида,
Ҳавонинг нафаси қисади. Тафот.
Кўланка нур чизар соя доғида,
Чанқоқ табиатга етмасин офат.

Хаёл сўқмоғида товоним куюк,
Булутсиз осмони чатнайди гоҳ-гоҳ.
Борлиқнинг бағрида ҳар қамар суюк,
Кўкда шамси порлаб ўтганда огоҳ.

Тун пардасин ёйса тушар ҳовури,
Эрта тонг қуёшини кутади интиқ.
Вақтим омонатин сочиб, совуриб,
Туну тонглар аро излайман мантиқ.

Ёзга ёзолсам мен оташин мактуб,
Сўзларимни ўтда тоблаб битаман.
Йиллар ҳимматини озурда кутиб,
Фасллар оғушида ўйга ботаман.

Бугун олов рангга бўялдинг ёзим,
Ёнаётган қуёш тиғлайди кўкдан.
Уфқига туташиб жаранглар созим,
Ҳаёт уфуради ёзли шу кўркдан.

Муслима Ҳамроз.
08.07.2021 йил