Muslima Hamroz

Токи, сенинг кўнглинг Яхлит ва Ягона кўзгунинг синиқ бир парчаси эканлигини тасаввурингга сиғдирмас экансан ўзлигингга етолмайсан. Кўнгил синишга мойил, унда мавжудлик жамолининг сирли акси дилдираб туради. Кўриш насиб этармикан?! Яро қиррасида бурдаланган ҳаёт…

Қаламим тебранар экан унинг тўлқинида оқа бошлайман. Бу тўлқин қудрати шундаки, шу лаҳзаларда бутун дунёни кезиб чиққанчалик саёҳат ҳаловатини туяман. Ижод сеҳри шуурга қоришиб кетади, кўнгил қуши эса парвозга шайланади. Муслима Ҳамроз 03.06.2025…

“Бу кўмкўк йўлга мен қачон чиқдим? Йўлбоши қаерда қолди, билолмай ҳайрон боқаман ортга. Бу йўлларда баъзан чақиртош унди, товонимни тирнамоқ учун, гоҳи кўнглимни олқишлади йўл четидаги ял-ял ёнган лолақизғалдоқлар, баъзида олов тўсиқлар қийнади…

“Сомон йўлида сочилган донман, ризқ бўлиб унсам керак. Балки, Сомон йўлларида юлдуз бўлиб гуллаган бир чўғдирман. Узоқ фазода йўлдан адашган бир чироқман, нурга тўлмоқ учун ўзини ёққан. Тонг юлдузи йўл кўрсатар дея, хаёлларим…

Шеърият чашмасидан инжа сўзлар қалқиб келади, марвариддек дона-дона томчиларга эврилиб. Интиқ қалб ирмоғига тошқин туйғу бўлиб томади. Мунаввар сўз шуъласи мусаффо тўлқинларга қоришиб оқаверсин. Муслима Ҳамроз 02.03.2025 йил Сўз баҳри- Ўй-хаёлларимда сочилган ҳислар…