Яшил тўлқин - Muslima Hamroz

Вақт ҳар биримизни ўзининг қайиғида белгиланган муддатда ўз соҳилимизга етказиб қўяди;
Тоғларнинг томири тупроқ остига чуқур ботганлиги учун ҳам чўққилари шамолга бардошлидир;
Осмонни соғинишганми денгиздан буғланган сув томчилари енгилгина юқорига интилишади, вазмин ёмғир томчилари эса ерни қўмсашганга ўхшайди;
Қуёш уйғонгач ҳар тонг уфқдан мўралайди, ҳайратланиб;
Туманга бурканган ҳаво чор-атрофни тунд пардага ўрайди;
Ёмғирдан сўнг муаллақ томчилар ўзига сингишган қуёш нурларининг ранглари жилосига суқланиб боқади;
Булутлар булутлар кўксига бошини қўйиб осмону ерни томоша қилишади;
Чашмадан чошиб чиққан сув жилғага етиб жилдираб оқади;
Нур сеҳрига шайдо кунгабоқар ҳар куни кўкка юзланиб офтобни кузатади;
Чаманзорда гуллар капалакларнинг учиб-қўнишини завқланиб томоша қилишади;
Шамол майсаларни майин тебратиб, уларни яшил тўлқинга айлантиради;
Кўзларимни бир дам юмиб, қалбим кўзгусидаги кўзларга разм солгим келади.