Онам - Muslima Hamroz

Гар меҳмон келса, тандир қиздириб,
Иссиқ нон, патир ёпарди онам.
Мезбонлик тафтин ошкор сездириб,
Меҳрга ҳам имкон топарди онам.
Гуриллаб ўчоқ, палов дам ерди,
Дастурхон тайёр, тинмасди онам.
Бағри кенг, камгап, хуш кўрдик дерди,
Беҳуда сўзни билмасди онам.
Боғдан узилган сарҳил мевадан,
Сават тўлдириб улашган онам.
Яхшилик тилаб, сўзлаб вафодан,
Саховат ҳиссин бўлишган онам.
Эслайман ўшал ёшлик дамларни,
Камсуқум эди ғамгусор онам.
Ўчмас нурафшон ёққан шамлари,
Кўнгилга ҳамдам руҳиёр онам.
Олам ташвишин ортиб елкага,
Қаноат қадрин дил туйган онам.
Ҳаёт завқини тилаб гўдакка,
Энага дея эл суйган онам.
Хотира қолур, ўтар ҳар замон,
Гўзал чаманзор яратган онам.
Тўларми кўнгил, қўмсар дил ҳамон,
Нафис ифорин таратган онам.