Яхшилик яширинган эшик

     Ҳар бир инсоннинг ичида ривожланиш механизми мавжуд. Аммо, бундай механизм аксарият одамларда занглаган ёки таъмирталаб бўлиб қолган бўлиши мумкин. Бу механизмни созлаб, ишга туширишнинг битта йўли бор, у ҳам бўлса инсоннинг ўз билимини бойитиши, тинмай изланиши, ўқиши ва ёзиши орқали тафаккурни ўстиришдир. Ана шунда бу механизм ишга тушиб, инсонни комиллик сари етаклайди.

“Пешку овози” газетаси муҳаррири Ҳурмат Шаропова худди ана шундай неъматга эга, ўз-ўзини такомиллаштириб бораётган самимий, меҳнатсевар инсон. 

Газета – ҳаёт кўзгуси. Газета халқники, депутатларники, бизники. Газета ҳам халқнинг хайрихоҳлилигига, қўллаб-қувватлашига, эътиборига эҳтиёж сезади. У мақолалари орқали сизга мурожаат қилади ва ўз навбатида мурожаатига жавоб кутади.

“Яхшилик яширинган эшикни очмоқлик мушкул, ёмонлик яширинган эшикни ёпмоқлик мушкул” дейишади донолар. Яхшилик яширинган эшик ортида албатта, маърифатга ундовчи газета ва журналлар ҳам, эзгуликлар битилган китоблар ҳам борлигига аминман. Улардан бебаҳра қолмайлик, маърифат излаб боришни кўнглимизга тугсак, яхшиликка томон бир қадам босган бўламиз. “Қучоқ очиб халқ ичига борайлик! ” шиори остида чиқаётган туман газетаси ҳам ўзига нибатан худди шундай илиқ муносабатга муносиб.

Туман газетасининг янгиланганлиги, яхшиланганлиги бугунги кунда ҳаммага аён ҳақиқат.  Таҳририят – ижодхона, газета бугуннинг ойнаси, келажакнинг даракчиси, ўтмишнинг хотираси. Ҳ. Шаропованинг иш жараёнини кузатиб, ҳар сафар унинг куч-ғайратига, эзгуликка умид билан қарашига ҳайратланаман.

Қанчалик машаққат билан заҳмат чекиб, газетчиликнинг оғир юкини кўтариш, ғийбатчи, туҳматчиларнинг зарбаларига чидаш, матонат билан газета чиқаришда давом этиш ҳамманинг ҳам қўлидан келавермайди.

 Ушбу газетада туман аҳолиси ҳаёт тарзини, тумандаги ўзгаришлар ва янгиланишларни, ривожланишга тўсиқ бўлаётган айрим муаммоларни замон талаби асосида чиройли дизайнда, мазмунли ва сифатли нашр этилаётганлиги қувончли ҳол.

Айримларнинг кўролмаслиги, айримларнинг эса бефарқ муносабати исканжасида қолган бўлсада, Ҳурмат газетани ташлаб кетмади. У қаддини тик тутиб, кўз нурини, қалб қўрини туман газетаси учун бахш этиб, қўшни тумандан қатнаб, газетага муҳаррирлик вазифасини сидқидилдан бажараётган фидойи аёл.

Таҳририятда воқелар гирдоби қайнайди, фикрлар чархланади, сўзлар туйғуланади, гаплар маъно ичади, шеърлар куйлай бошлайди, яхши инсонларнинг исми жаранглайди, уларнинг суратлари саҳифаларни безайди, газетхонлар гурунги эшитилади. Газета сизни суҳбатга чорлаяпти, фикрлашга ундаяпти, “Пешку овози”нинг овозига қулоқ тутинг-чи, у сизни маърифат гулшанига, маънавият бўстонига чорлаб бонг уряпти, ахир.

Улуғбек Ҳамдамнинг “Газета, журнал ва китоблар чоп эттириш аслида адабиёт ҳақидаги ўзига хос суҳбатлардир”, деган сўзларини эслайман. Дарҳақиқат, адабиёт ҳақидаги самимий суҳбатларда адаб такомилини ҳам, яхши хулқ уйғунлигини ҳам, ободлик мужассамлигини ҳам ҳис этади киши.

Ҳурмат изланувчан, инновацияларни тез илғаб олиб, ахборот коммуникацион технологиялар имкониятларидан самарали фойдалана олувчи ижодкордир. У ҳаётни улуғлайди, ижодни севади, мен унинг ўз ишига садоқатидан, изланувчанлигидан руҳланаман. Ёнимиздаги яхши инсонларни эъзозлаш ҳам саодатдир.

Муслима Ёдгорова 05.04.2019