Руҳим чавандоз

Қафасдаги қушмидинг, қанот қоқмайсан,
Эрк парвозли хаёлни қучдинг, синиқиб.
Қақнус қушдек, борлиғинг ўтда ёқмайсан…
Бургут мисол юксакка боқмас тиниқиб,
Курашлардан чалғиган бепарво кўнглим.

Учқур байтал истайди, руҳим чавандоз,
Қамчи зарби зирқитса, қолгай сўниқиб.
Муаммолар тўсганда, довон пояндоз,
Оҳу каби хушёрмас, кетар кўникиб,
Мусобақа бездирган, бедаво кўнглим.

Ҳаёт қалқиб боради, уммон чайқалар,
Курашларга эврилгай юрак юкиниб.
Бўрон синар ваҳмида, тўлқин сайқаллар,
Аммо, мағлуб фармони келгач, ўксиниб,
Жанг сирини туймайди, бераво кўнглим.

Тўлиб-тошар дарёинг, нечун оқмайсан,
Булутларнинг тугуни кетмас сўкилиб.
Қуёшга тик ошкора ёниб боқмайсан,
Сўқир бағринг куйдиргач дардинг тўкилиб,
Курашлардан толдингми бедаъво кўнглим.
Муслима Ҳамроз
26.07.2024 йил