Нола чекса…
Баъзан, бу омонат дунё зулмидан изтироб чеккан юрагимдан қон сирқиравергай томчи-томчилаб. Начора, жом тутаман андуҳ рангли жоласига вужудим титраб. Ҳаёт зарбидан кўнглим чинниси чилпарчин сингудек бўлса, бутунлик ҳикматини излайман, биллур хаёллар оғушида.
Тушкунлик қийнаган руҳим хазонга қоришиб эзилганда, яшилликка ошнолик истайман. Озурда хаёллар тўфон каби тўзғитмоқчи бўлар олам айвонини. Кўнглим гирдобида май рангига тўйинган туйғулар тубсизликка тўкилмоққа мойил бўлса, йиғиб олмоқ сирига қулоқ тутаман, кибрни енгиб. Маҳзун дилим най сингари нола чекса, куй сеҳрига ошиқликни ўрганишга ошиқаман, бедор ўртаниб. Мабодо, жону таним азоб оташида жизғанак куйса, оғриқларга малҳам бўлгувчи даво тилайман, умидга инониб. Мушфиқ бағримда уммон қудрати ўчиролмайдиган қадар ўт ёнса, Яратгандан ёмғир сўрайман оби ҳаёт ишқига тўлиб. Борлиғим фараҳбахш дамга тўлганида бахтга кулиб пешвоз чиқаман, бутун олам қувончига ҳамдам бўлгулик. Алалхусус, самоларга туташган туйғулар шукронаси қалбимни саодатли дамларга ошно этгай, дея ният қилгайман.
Муслима Ҳамроз
30.11.2023 йил
