Тиғ

Пичоғинг шай, доим чархланган,
Чарх учқуни кескин чатнайди.
Кескир сўзлар учар гумбирлаб,
Дор тикилган йўлга қатнайди.

Жароҳатдан балки безиган,
Ҳанжар тилга киргай ҳойнаҳой.
Тил тиғининг борми давоси,
Озор сўзлар келар пойма-пой.

Маҳдуд кўнглинг саёҳат истар,
Шамширингни солгин қинига.
Ёзғирма сен ҳеч кимса қалбин,
Оғу қўшма оққан қонига.
Изоҳ: “маҳдуд” – чегараланган,
чекланган.

Муслима ҲАМРОЗ
11.11.2025 йил